همه ما ایرانیان می دانیم دین ایرانیان باستان زرتشتی بوده است. در حال حاضر نیز زردشتیان زیادی در ایران، هند و سایر نقاط دنیا حضور دارند. افرادی که دینشان زردتشی است. به پیامبر زرتشت اعتقاد دارند و کتاب مقدسشان اوستا است.
برای نام زرتشت در زبان فارسی بیش از 10 صورت وجود دارد:
زارتشت، زارهشت، زرادشت، زارهوشت، زردهشت، زراتشت، زرادشت، زرتهشت، زرهتشت، زره‌دست و زره‌هشت از این قبیل است. ولی او خود را در گاتها زَرَثُشْتَره نامیده است.
در اوستا زَرَثُشترَه است و در منابع عربی نام پیامبر مزدیسنا را زرادشت نوشته اند. زرتشت پیامبر ایران باستان بود که مزدیسنا را بنیان گذاشت. عده ای او را مروج یکتاپرستی معرفی کرده اند که آهورامزدا را تبلیغ می کرد و خدایان باستانی آریاییان را باطل می دانست
او آتش را یکی از مظاهر خدای روشنایی می دانست.
نام زرتشت بر اساس نوشته های زبان اوستایی زراثوشترا بوده است. این نام ترکیبی است از زَرَت که ممکن است معنی زرد و زرین یا پیر داشته باشد و اشترا که برخی آن را شتر و برخی معنی آن را آسترا به معنی ستاره در نظر گرفته اند.
زبان اوستایی نیز از زبان های باستانی ایرانیان و جهانیان است. زبانی که بسیاری از واژگان فارسی امروزی برگرفته از آن است. وی سراینده گاتاها، کهن ترین بخش اوستا است که نزدیک به پنج سده کتاب رسمی دینی ایران نیز بوده است. پدرش پوروشسپ و مادرش دغدو (دغدویه) نام داشت. اسپیتامه نام خانوادگی زرتشت بوده‌است. البته این نام خانوادگی را امروزه سپنتمان یا اسپنتمان می‌گویند که به معنی خاندان سفید است.
دارنده شتر زرد، دارنده شتر پیر، دارنده شتر با جرأت، درخشان و زرد مثل طلا، پسر ستاره، ستاره درخشان و روشنایی زرین از معانی در نظرگرفته شده برای این نام هستند.
نقل شده است که زرتشت در سال ۶۶۰ قبل از میلاد به دنیا آمده و در سال ۶۳۰ قبل از میلاد به پیامبری مبعوث شده و در سال ۵۸۳ قبل از میلاد در سن ۷۷ سالگی در آتشکده ای در بلخ کشته شده است.
در کتاب بندهشن آمده است که زرتشت در سال ۲۵۸ سال پیش از انقراض شاهنشاهی هخامنشی به بعثت رسید.
زادگاه وی را به مناطق مختلفی مانندشهر ری ، آذربایجان ، خوارزم ، سیستان ، خراسان وآمل نسبت داده اند
جامعه ایرانیان زرتشتی زادروز زرتشت را روز خرداد ازماه فروردین برابر با ۶ فروردین و در سال ۱۷۶۸ پیش از میلاد و تاریخ درگذشت او را ۵ دی ۱۶۹۱ پیش از میلاد تعیین کرده است.
اوستا نام کتاب زرتشت، کتاب مقدی زردشتیان است. اَوِستا نام فراگیر مجموعهٔ کهن‌ترین نوشتار و سروده‌های زرتشتیان است، که همانا دانشنامهٔ ایرانیان بوده و در روزگار باستان بیست و یک نسک (فصل) داشته و هم‌اکنون دارای پنج بخش است. بخش‌های اوستا بر این پایه‌اند: یَسنه که سخنان زرتشت، شناخته شده با نام گاهان در آن گنجانده شده، یشت‌ها (سرودهای نیایشی)، وندیداد، ویسپرد و خرده‌اوستا.
درباره این سایت